अलामका कुकृत्य पर्दाफास हुँदै
रौतहट । बम विस्फोटका घाइतेहरूलाई इँटाभट्टामा हालेर मारिएको घटनाको अनुसन्धानमा कांग्रेस नेता एवं पूर्वमन्त्री आफताब आलम पक्राउ परेलगत्तै दुर्गाभगवती गाउँपालिका–४ छतौना टोलकी रुबी खातुन न्याय पाउने आशामा छिन् । उनले २०६४ चैतयता ३४ महिनाको अन्तरमा दाइ ओसी अख्तर र आमा रुक्साना खातुन गुमाइन् ।
राजनीतिक शक्तिको दबाबमा १२ वर्षसम्म थन्किएको मुद्दाको अनुसन्धान पुन : सुरु भएपछि दाइको सँगै आमाको हत्याको अन्तर्य पनि खुल्ने विश्वास उनमा बढेको छ ।
ओसी बम विस्फोटमा पर्दा रुबी करिब १३ वर्षकी मात्रै थिइन् । उनको त्यतिबेलै बिहे भएको थियो । उनी गौना नभएकाले माइतमै बसिरहेकी थिइन् । केही वर्षपछि उनको गौना भयो । दाइको हत्या घटनाको न्यायका निम्ति दौडधुप गरिरहेकी उनकी आमा रुक्सानाको गोली हानी हत्या भयो । आमाको हत्याको दिन २२ दिनको सुत्केरी रहेकी रुबीले त्यतिबेला घटना कसरी भयो, कसले गरायो, केही मेसो पाइनन् । समयान्तरमा उनलाई लाग्यो, दाइको जस्तै आमाको घटना पनि रहस्यमै हराउने भयो । ओसीको हत्या घटनाको १२ वर्षपछि अनुसन्धान सुरु भएसँगै उनले भनिन्, ‘हमर अम्मीको हत्यारा पत्ता लगेके चाही । ओकर कडा से कडा सजाय होएके चाही ।’
आलमको चुनावी प्रचारमा हिँडेका रुबीका दाइ ओसी २०६४ चैत २७ गते साबिक राजपुर गाविसको राजपुर फरदहवा टोलमा भएको बम विस्फोटमा परेका थिए । भोलिपल्टको संविधानसभा चुनाव बिथोल्न भन्दै आलमका मान्छेहरूले बम बनाउने क्रममा भएको विस्फोटमा ओसीसहित अन्य घाइते भएका थिए । घटनाको पोल खुल्ने भन्दै आलमका मान्छेहरूले घाइते ओसीसहितलाई इँटाभट्टामा हालेर मारेको भन्दै परेको उजुरीमा प्रहरीले वर्षार्ैंपछि यतिबेला अनुसन्धानलाई तीव्रता दिएको छ । छोराको मृत्युपछि विचलित भएकी रुक्सानाले जसरी भए पनि न्याय पाइछाड्ने भन्दै दौडधुप सुरु गरेकी थिइन् । आफैं पनि स्थानीय राजनीतिमा सक्रिय रहेकी रुक्साना त्यतिबेला तत्कालीन माओवादीको भोजपुरा राज्य कमिटी सदस्य थिइन् । त्यही घटनामा मारिएका सरुअठाकै पिन्टु भनिने त्रिलोकप्रताप सिंहका बाबु श्रीनारायणसँग मिलेर उनले न्यायका लागि दौडधुप गरेकी थिइन् । आर्थिक प्रलोभन, धम्की र दबाबका बाबजुत पनि रुक्साना पछि हटेकी थिइनन् । ‘आमा जसरी पनि दाइको हत्या घटनाको निष्पक्ष छानबिन गर्नुपर्ने पक्षमा हुनुहुन्थ्यो,’ रुक्सानाकी छोरी रुबीले भनिन् ।
छोराको हत्यापछि रुक्सानाले श्रीनारायणसँग मिलेर जिल्ला प्रहरी कार्यालयमा आलमसहित ५ जनाविरुद्ध किटानी जाहेरी दिएकी थिइन् । प्रहरीले दर्ता नगरेपछि उनले हुलाकबाट जाहेरी पठाएर बल्लतल्ल दर्ता गराइन् । जाहेरी दर्ता भए पनि राजनीतिक शक्तिको आडमा आलममाथि मुद्दा नचल्ने ठहर जिल्ला सरकारी वकिलको कार्यालयले गर्यो । २०६५ असार १९ गते यही निर्णय महान्यायाधिवक्ताको कार्यालयले सदर गर्यो । तर पनि रुक्साना विचलित भइनन् ।
उनी श्रीनारायणसँगै काठमाडौं गइन् र सर्वोच्च अदालतमा महान्यायाधिवक्ताको निर्णयउपर निवेदन गरिन् । स्थानीय जानकारहरूका अनुसार न्यायको दौडधुपमा रुक्सानालाई स्थानीय माओवादी नेताहरूले पनि केही भरथेग गरेका थिए । राजनीतिक पृष्ठभूमिकै कारण रुक्सानाको दौडधुप न्यायको सवाल मात्रै नभएर राजनीतिक द्वन्द्वको मुद्दा पनि बन्यो । वैदेशिक रोजगारीका क्रममा साउदी अरबमा रहेका श्रीमान् शैष जौबेरको अनुपस्थितिमा रुक्सानाले स्थानीय राजनीति र न्यायको खोजी सँगसँगै जारी राखेकी थिइन् ।
छोराको हत्यापछि रुक्साना सुरक्षित थिइनन् भन्ने कैयौं घटनाक्रमले देखाउँछन् । सम्धिनी असुरक्षित रहेको थाहा पाएका समसुल मियाँले उनलाई भनेका थिए,‘जुनसुकै बेला पनि खतरा छ । केही भइहाल्यो भने मलाई मिसकल मारिहाल्नू ।’
मृतक ओसीका काका जाजुल मियाँका अनुसार गाउँघरमै असुरक्षाको महसुस भएपछि त्यतिबेला प्रशासनले रुक्सानाको घरमै केही प्रहरी बस्ने व्यवस्था मिलाइदिएको थियो । जाजुलले घरको छतमा झन्डै ५ महिनासम्म प्रहरी बसेको सुनाए । प्रहरी फर्केको केही दिनमै रुक्सानामाथि घरमै बसेका बेला आक्रमणको प्रयास भयो । जाजुलका अनुसार एक रात करिब ११ बजेतिर रुक्साना सुत्ने कोठालाई लक्षित गरी भेन्टिलेसन फुटाएर त्यहींबाट भित्र गोली हान्ने प्रयास भएको थियो । भेन्टिलेसन फुटाउन नपाउँदै घटना थाहा भएर मान्छे कराउन थालेपछि गोली हान्न आएकाहरू भागे । एउटा अनिष्ट टर्यो । जाजुलले त्यही घटनापछि भेन्टिलेसनमा सिमेन्टको जाली हटाएर इँटा लगाएको भाग देखाए । एक तले घरमा रुक्साना बस्ने कोठाको भेन्टिलेसनमा पछि इँटा लगाइएको सजिलै चिनिन्छ ।
२०६७ माघ १० गतेको कुरा हो । रुक्साना साउदी अरबमा रहेका भाइ अलाउद्दिन सवारी दुर्घटनामा परेको र लगत्तै सम्पर्कविहीन भएको घटनाबारे बुझ्न माइती गाउँ दुर्गाभगवती गाउँपालिका–४ छतौना पुगिन् । रुक्सानाका सम्धी समसुलका अनुसार भाइकै विषयलाई लिएर उनी ११ गते सम्धिनी र सम्धीसँगै सिरहाको मिर्चैयामा रहेको एक जना झारफुक गर्न जान्ने मान्छेकहाँ जाने योजनामा थिइन् । सम्धी समसुलले रुक्सानालाई सुरक्षा खतरा हुने भन्दै साँझ परेपछि नहिँड्न भनेका थिए । तर माइती घर पुगी भाइको सबै हालत बुझेर उनी साँझ करिब साढे ५ बजेतिर सम्धिनी साहजहान खातुन र जमिला खातुनसँगै घर फर्कंदै थिइन् । झाँझ खोला आफ्नै गतिमा बगिरहेको थियो । उखुबारीका पातहरू हावाको सुरमा बजिरहेका थिए । गाउँबाट अलिक परको सुनसान ठाउँमा त्यही बेला उखुबारीबाट नकाब लगाएका केही मान्छे फुत्त निस्किए । उनलाई च्याप्प समाते र बन्दुकको कुन्दाले टाउकोमा हाने । एकैछिनमा तिनीहरूले उनको टाउकोमा गोली प्रहार गरे । हठात् आइपरेको यो घटनाबाट होस गुमाएकी साहजहान र अकी सम्धिनी कसो कसो फुत्केर बारी नै बारी कुद्दै गाउँतिर पुगे ।
उनीहरूले नै कराउँदै घटनाबारे बताएपछि गाउँले भेला भए । प्रहरी आयो, घटनास्थल मुचुल्का उठायो, शवको पोस्टमार्टम गर्यो । शव परीक्षण रिपोर्टमा रुक्सानाको टाउकोमा गोली लागी अत्यधिक रक्तस्राव भएका कारण मृत्यु भएको उल्लेख छ । साउदी अरबका गैरकानुनी कामदारको हैसियतमा रहेका बेला दुर्घटनामा परी सम्पर्कविहीन भएका भाइ अलाउद्दिन कहाँ छन्, अहिलेसम्म कसैलाई पत्तो छैन । भाइको हालत बुझ्न हिँडेकी रुक्साना पनि रहिनन् न उनले छोराको हत्यारा पत्ता लगाउने लडाइँ नै पूरै लड्न पाइन् ।
छोराको न्यायको खोजीमा दौडादौड गरिरहेकै बेला रुक्सानाको मृत्यु भएपछि सिंगो सरुअठा गाउँ त्रसित भयो । यमुनामाई गाउँपालिका–४ को वडा सदस्यसमेत रहेका समसुलले सम्धिनीको मृत्युपछि साँझ घर बाहिरै निस्कन डरमर्दो भएको सुनाए । घटनाको प्रत्यक्षदर्शी रहेकी उनकी श्रीमती साहजहान घटनापछि मानसिक रूपमा बिमारी नै परिन्, जुन अझै कायम छ । समसुलले श्रीमतीको उपचारमा कैयौं पैसा खर्चिसकेको र कैयौं अस्पताल धाइसकेको सुनाए ।
रुक्सानाको हत्या कसले किन गर्यो ? छोराको न्यायको खोजीमा भौंतारिरहेका बेला भएको उनको हत्यापछि शंकाको सुई आलम समूहतिर नै सोझियो । रुक्सानाकी छोरी रुबीलाई अहिलेसम्म पनि आमाको हत्यामा आलमकै मान्छेको हात छ भन्ने लाग्छ । उनी र यस्तो विश्वास गर्ने अन्य गाउँलेसँग पनि यस्तो शंकाको प्रमाण भने छैन । रुक्सानाको हत्या भएको एक महिनापछि साउदीबाट घर फर्केका देवर जाजुलले घटनाबारे अनेकन कुरा सुने तर सत्य पहिल्याउन सकेनन् ।
जिल्ला प्रहरी कार्यालयले घटनाको अनुसन्धान सुरु गर्यो र लगत्तै असलम मियाँ कवाडी, अली महमद मियाँ कवाडी र अद्दु मियाँलाई पक्राउ गरेर अनुसन्धान अगाडि बढायो । पक्राउ परेकामध्येको एक अद्दु रुक्सानाकै देवर हुन् । देवर अद्दुसँग रुक्सानाको घरायसी विवाद थियो । केही गाउँलेले त्यही विवादकै कारण अद्दुले नै हत्या गरेको पनि शंका गरेका थिए । तर प्रहरीको अनुसन्धानले यस्तो शंकालाई पुष्टि गर्न सकेन । केही महिना थुनामा बसेर अद्दुसहितका तीनैजना जिल्ला अदालत रौतहटबाट साधारण तारेखमा छुटे । बारम्बार बदलिरहने जिल्ला प्रहरी कार्यालयको नयाँ नेतृत्वले घटनाको अनुसन्धानलाई त्यसपछि भने गम्भीरतापूर्वक अगाडि बढाएन । समयक्रममा रुक्सानाको हत्या कसले र किन गर्यो भन्ने प्रश्न विस्तारै रहस्यको गर्भमा हराउँदै गयो ।
रुक्सानाको हत्याको १६ महिनापछि ओसी र त्रिलोक हत्याको घटनामाथि मुद्दा नचल्ने भन्दै जिल्ला सरकारी वकिलको कार्यालय र महान्यायाधिवक्ताको कार्यालयले गरेको निर्णय सर्वोच्च अदालतले खारेज गरिदियो । मुद्दाको अनुसन्धान गर्ने बाटो त खुल्यो तर छोराको हत्याबारे अनुसन्धानको बाँकी काम रुक्सानाले पूरा गर्न पाइनन् ।
रुक्सानाको हत्या भएको एक महिनापछि नै उनका श्रीमान् शैष जौबरले दोस्रो बिहे गरे र फेरि साउदी अरब नै गए । चन्द्रनिगाहपुरबाट सदरमुकाम गौर जाने मूलबाटो ३५ किलोमिटर दक्षिण छिचोलेर एक किलोमिटर कच्ची बाटो पूर्व छिरेपछि आउने झाँझ खोलाको डिलमा रहेको एकतले घरमा अहिले शैषकी कान्छी श्रीमती बस्छिन् । ओसीकी श्रीमती अमना खातुन दुई छोरा हुर्काइरहेकी छन् । उनी कहिले माइत त कहिले सोही घरमा बस्छिन् ।
जिल्ला प्रहरी कार्यालय रौतहटका एसपी भूपेन्द्र खत्रीले जिल्लामा नसुल्झिएका कैयौं घटनाको फाइल रहेको र रुक्सानाको हत्या पनि त्यहीमध्येको एक भएको सुनाए । उनले समयक्रममा आफूहरूले नसुल्झेका गम्भीर प्रकृतिका घटनामाथि पुनः अनुसन्धान थाल्ने बताए ।
